Hoe jij je uitstelgedrag kunt aanpakken bij grote (schrijf)klussen

Herken je de volgende situatie? Je moet een klus gaan doen, die je nog niet eerder hebt uitgevoerd. En je hebt de volgende gedachtes: ‘Hoe moet ik er mee aan de slag? Ik weet niet eens precies wat het resultaat moet zijn, hoe kan ik dat nou goed gaan doen? Waar moet ik mee beginnen. Hoeveel tijd gaat het allemaal wel niet kosten?’

De klus zit regelmatig in je hoofd. Je hebt daar misschien ook al last van. Maar je gaat er niet mee aan de slag. Want je hebt nog geen antwoord op de vragen die je jezelf stelt. En je denkt misschien ook nog: ‘het heeft geen haast, de deadline is nog niet in zicht’. En zo schuift de klus langzaam op. Hij kost je al wel regelmatig tijd, want je denkt er regelmatig aan. Maar je komt er niet verder mee. En hij gaat zo geleidelijk aan ‘steeds nadrukkelijker in je nek hijgen’.
Waarom ga je niet gewoon aan de slag? Waarom pak je de klus niet op?
Dat heeft er mee te maken dat je van jezelf verwacht dat je een grote, (en nieuwe) klus zo ‘hup' kunt oppakken, dat je direct weet waarmee je moet beginnen en in welke volgorde de delen moeten worden gedaan. Je verwacht van jezelf dat je zonder enige voorbereiding aan de slag kunt, zodat je na een uur de eerste stap hebt afgerond.
Deze verwachting, die je van jezelf hebt, is echter niet realistisch. Het is een illusie dat je zonder voorbereiding kunt starten met een grote klus. Zonder tijd te maken om na te denken over de aanpak. En deze verwachting zorgt er dus voor, dat je niet in actie komt.
Het is echter volstrekt normaal om bij een grote, nieuwe klus niét direct te weten waar je moet beginnen en wat de volgorde van de verschillende stappen is. Om daar achter te komen, moet je jezelf een uurtje de tijd gunnen, om eens te snuffelen aan de klus. En nadenken over vragen als: Welke onderdelen zie ik, wat is een logische volgorde? Is er iemand die hem al vaker heeft gedaan, die ik eens kan bellen voor wat informatie en tips? Moet ik eerst nog informatie verzamelen?
In de meeste gevallen zul je, nadat je een uur besteed hebt aan het onderzoeken van de klus, een goed beeld hebben van de stappen, hun volgorde, en wat je eerste actie moet zijn. Simpelweg omdat je een 'onderzoeks/voorbereidingsuur' hebt ingepland in je agenda en je daarmee jezelf de tijd gunde om te klus eens rustig te bekijken.

Uitstel bij schrijfklussen.

Veel van mijn cursisten benoemen ook uitstelgedrag, wanneer zij een tekst moeten schrijven. Mijn advies is dan: plan een uur in je agenda om een plan te maken voor het schrijven van hun tekst. Na dat uur weet je hoe je verder moet en hoef je jezelf niet langer te pijnigen met eindeloos denken aan en piekeren over de schrijfklus, zonder dat er een letter op papier komt.
Hoe gaat het bij jou als je een tekst moet schrijven? Stel je dat ook vaak uit, omdat je vind dat je achter je computer moet gaan zitten en dan direct kunt beginnen met schrijven? Dat nadenken over een schrijfklus, geen werk is en geen tijd mag kosten?
Onlangs kwam ik een artikel tegen, wat hier heel mooi op aansluit. Dus ik breng het graag onder je aandacht.

Dit artikel is geschreven door Suzanne Meijles van ProTaal. Je kunt je abonneren op haar maandelijkse artikel via www.protaal.nl

Klik hier om het artikel te lezen: 'Wat te doen bij gebrek aan inspiratie'. Lees het artikel

Ik wens je veel plezier tijdens het eerste uur van je grote (schrijf)klus!